Οι κατσαρίδες ανήκουν στη κατηγορία των πολυφάγων, σαπροφάγων εντόμων. Υπάρχουν 3500 είδη αλλά 3 είναι τα είδη κατσαρίδων που συναντάμε στην Ελλάδα: Periplaneta Americana (Αμερικάνικη), Blattella Germanica (Γερμανική), Blatta Orientalis (Ασιάτικη). Συγκεκριμένα, το είδος Blatela Germanica γνωστό και ως "ψιλό κατσαριδάκι" αποτελεί βασικό πρόβλημα στον τομέα της μαζικής εστίασης. Η εταιρία μας εξειδικεύεται στην αντιμετώπιση του προβλήματος σημειώνοντας εξαιρετικά αποτελέσματα. Η κύρια τροφή των κατσαρίδων είναι τα φυτικά και τα ζωικά υλικά (τρόφιμα, σκουπίδια, ζωοτροφές, νεκρά έντομα και άλλα ζώα). Προτιμούν να ζουν και να αναπαράγονται σε υγρά και σκοτεινά μέρη με πρόσβαση στο νερό. Κυρίως, τις συναντάμε σε χώρους μαζικής εστίασης και χώρους αποθηκών αλλά και κατοικίες καθώς εκεί βρίσκουν ευνοϊκές θερμοκρασίες και άφθονη τροφή. Οι κατσαρίδες, με τις κατάλληλες συνθήκες ζουν και αναπαράγονται όλο τον χρόνο.

Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα. Το γεγονός αυτό οφείλεται κυρίως στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν το οικοσύστημα, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται. Υπάρχουν δύο κύρια είδη, το "Μυρμήγκι του Κήπου" (Lasius Niger) και το "Μυρμήγκι του Φαραώ" (Monomorium Pharaonis). Και τα δύο δημιουργούν προβλήματα καθώς διανύουν μεγάλες αποστάσεις στην αναζήτησή τους για τροφή. Τα "Μυρμήγκια του Φαραώ" αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία καθώς τρέφονται συχνά σε ανθυγιεινές περιοχές όπως οι αποχετεύσεις και οι κάδοι απορριμάτων και μπορούν εύκολα να μεταδώσουν παθογόνους μικροοργανισμούς.

Τα κουνούπια είναι αιμομυζητικά έντομα, τρέφονται δηλαδή με αίμα και συναντάμε διάφορα είδη σε όλο το κόσμο. Είναι υπεύθυνα για τη μετάδοση πολλών σοβαρών ασθενειών όπως η ελονοσία και ο κίτρινος πυρετός. Στη φάση της αναπαραγωγής τους τα θηλυκά γεννούν έως και 10 φορές. Τα αυγά τους συνήθως τα βρίσκουμε στην επιφάνεια ακόμη και μιας μικρής ποσότητας νερού. Μόνο τα γονιμοποιημένα θηλυκά κουνούπια τσιμπούν τον άνθρωπο προκειμένου να τραφούν.

Οι οικιακές μύγες είναι ένα αρκετά συνηθισμένο πρόβλημα για την πλειοψηφία των σπιτιών. Είναι έντομα που αναπαράγονται σχετικά με γρήγορους ρυθμούς και η μη έγκαιρη αντιμετώπιση τους θα έχει δυσάρεστα αποτελέσματα. Οι θηλυκές μύγες, κατά τη διάρκεια των 3-4 εβδομάδων της ζωής τους, γεννούν περίπου 500-600 αυγά τα οποία εκκολάπτονται σε διάστημα 12-24 ωρών. Για να γεννήσουν τα αυγά τους προτιμούν κόπρανα ζώων, σκουπίδια, σαπισμένα φρούτα ή λαχανικά. Αρχικά είναι λευκές κάμπιες οι οποίες σε διάστημα μίας εβδομάδας μεταμορφώνονται σε νύμφες και στη συνέχεια σε ενήλικες μύγες.

Τα δροσόφυλλα είναι μέλη της οικογένειας της μύγας. Τα συναντάμε σε επιφάνειες με υγρασία αλλά και σε τροφές οι οποίες έχουν υποστεί ζύμωση (ώριμα φρούτα, σάπια λαχανικά, χώροι αποθήκευσης απορριμάτων). Χωρίζονται σε δύο είδη, στις "Μύγες των Αποχετεύσεων" και στις "Μύγες των Φρούτων" και το χρώμα τους είναι καφέ, κίτρινο ή μαύρο. Όταν αναπαράγονται, τα θηλυκά δροσόφυλλα γεννούν 500 αυγά λευκού χρώματος. Τα αυγά εκκολάπτονται σε διάστημα 24-30 ωρών ενώ παρατηρείται σημαντική αύξηση του πληθυσμού τους συνήθως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου.

Οι σφήκες αποτελούν ένα συχνό πρόβλημα όταν μιλάμε για ιπτάμενα έντομα. Το σώμα τους είναι μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους και τις συναντάμε με τους εξής χρωματικούς συνδυασμούς: Κίτρινο-Μαύρο και Κίτρινο-Καφέ. Ζούνε οργανωμένες σε κοινωνίες με μέγιστη διάρκεια ζωής το ένα έτος ενώ ιδιαίτερη δραστηριότητά παρατηρείται την άνοιξη. Προτιμούν τροφές με περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Θέλουν ιδιαίτερη προσοχή καθώς το τσίμπημά τους είναι οδυνηρό αλλά και δηλητηριώδες σε κάποιες περιπτώσεις.

Οι κοριοί είναι νυκτόβια έντομα, ζουν ομαδικά και συνήθως τους συναντάμε σε υπνοδωμάτια. Δε διαθέτουν πτερύγια για να μπορούν να πετάνε αλλά κινούνται εξαιρετικά γρήγορα. Τρέφονται με αίμα κατά τη διάρκεια της νύχτας, από ζώα αλλά και ανθρώπους μόνο όταν αυτοί βρίσκονται σε κατάσταση ύπνου τρυπώντας το δέρμα. Συνήθως προτιμούν τα εκτεθειμένα μέρη του σώματος όπως τον λαιμό, τα χέρια κλπ. Εκτός από τα ενοχλητικά τσιμπήματα κατά τον ύπνο, συμβάλλουν και στη μετάδοση του ιού της Ηπατίτιδας Β.

Οι ψύλλοι είναι παράσιτα αρκετά ενοχλητικά και επικίνδυνα. Το χρώμα τους είναι καφέ-κόκκινο και το σχήμα τους είναι πλατύ. Είναι εξαιρετικοί άλτες χάρις τα 3 σετ ποδιών που διαθέτουν και μπορούν να πηδούν σε απόσταση από 20-35 εκατοστά. Τα θηλυκά μπορούν να γεννήσουν περίπου 15-20 αυγά την ημέρα και συνολικά 600 κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Επιτίθενται κατά κύριο λόγο σε θερμόαιμα σπονδυλωτά όπως είναι οι σκύλοι, οι γάτες, τα πουλερικά αλλά και σε ανθρώπους. Οι ψύλλοι τρέφονται με αίμα και είναι επικίνδυνοι καθώς αποτελούν φορείς σοβαρών ασθενειών όπως είναι ο τύφος και η βουβωνική πανώλη.

Οι τερμίτες είναι μικρά μπεζ ή μαύρα έντομα που μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές καταστροφές σε ξύλινες επιφάνειες. Ανήκουν στα Ισόπτερα, μία αρχαία οικογένεια εντόμων που χρονολογείται πάνω από 100 εκατομμύρια χρόνια. Οι τερμίτες είναι πολυμορφικοί, στείροι εργάτες (θηλυκά και αρσενικά), στείροι στρατιώτες και αναπαραγωγικά άτομα. Κατατάσσονται στην κατηγορία των ξυλοφάγων εντόμων.